Wśród ogrodników żywokost to roślina legendarna – znana ze swoich właściwości leczniczych i niesamowitej wartości jako nawóz naturalny. Ale czy wiesz, że istnieją różne gatunki żywokostu, a najcenniejszym z punktu widzenia upraw ogrodniczych nie jest ten, którego używano w dawnych aptekach?
Żywokost lekarski (Symphytum officinale) to roślina występująca naturalnie na terenie Polski. Kwitnie obficie, ma nieco delikatniejszy pokrój i był dawniej stosowany w ziołolecznictwie do leczenia ran i stłuczeń. Obecnie jego użytkowanie doustne budzi kontrowersje ze względu na zawartość alkaloidów.
Żywokost rosyjski (Symphytum x uplandicum) to krzyżówka żywokostu lekarskiego i szorstkiego. Nie ma tak silnych właściwości leczniczych, za to jego zastosowanie w ogrodnictwie ekologicznie bije inne nawozy na głowę.
Chociaż oba gatunki żywokostu należą do tej samej rodziny roślin, różnice między nimi są na tyle znaczące, że warto dobrze je poznać – szczególnie jeśli myślimy o ich wykorzystaniu w ogrodzie lub ziołolecznictwie.
Żywokost lekarski (Symphytum officinale) znany jest głównie z zastosowania w naturalnej medycynie. To właśnie z tej odmiany od wieków przygotowuje się maści i okłady stosowane na różnego rodzaju urazy – od stłuczeń po zmiany zapalne czy problemy skórne. Zawiera on bowiem związki czynne, takie jak alkaloidy pirolizydynowe, które wykazują działanie wspomagające gojenie i łagodzenie bólu. Korzeń tej rośliny jest cenionym surowcem zielarskim, choć jego stosowanie wewnętrzne jest dziś ograniczane z powodu potencjalnej toksyczności. W ogrodnictwie jednak żywokost lekarski nie jest aż tak ceniony – jego skład mineralny jest dość zrównoważony, ale nie imponuje wysoką zawartością składników odżywczych dla roślin.
Z kolei żywokost rosyjski (Symphytum × uplandicum) to mieszaniec, który powstał z połączenia różnych gatunków żywokostu i został doceniony głównie za swoje właściwości nawozowe. W odróżnieniu od odmiany lekarskiej, jego największym atutem nie są kwiaty, lecz liście – duże, mięsiste i pełne cennych składników, zwłaszcza potasu. To właśnie ta odmiana jest podstawą naturalnych nawozów – takich jak gnojówka – które znakomicie wspierają rośliny owocujące, jak pomidory czy papryki. Dzięki silnemu systemowi korzeniowemu i szybkiemu wzrostowi, żywokost rosyjski można ścinać wielokrotnie w sezonie, co czyni go bardzo wydajnym źródłem zielonej masy. Dodatkowym atutem tej rośliny są jej dekoracyjne, dzwonkowate kwiaty, których barwa waha się od fioletu po błękit.
Symphytum x uplandicum, zwany też żywokostem ogrodowym, to roślina wieloletnia, bardzo odporna i ekspansywna. Rośnie szybko, ma ogromne liście i praktycznie nie wymaga pielęgnacji. Co ważne:
Najcenniejszą formą nawożenia żywokostem rosyjskim jest gnojówka, czyli naturalny nawóz płynny. Zrobiona z liści rośliny, stanowi alternatywę dla sklepowych nawozów mineralnych.
Gnojówka śmierdzi intensywnie, ale jej działanie jest nie do przecenienia.
Tu kluczowa jest znajomość składu chemicznego:
Nadmierne nawożenie azotem po pojawieniu się kwiatów skutkuje bujną rośliną… bez plonów.
Więcej na temat gnojówki z pokrzywy.
Dołącz do naszej grupy na Facebook-u.
Cecha | Żywokost lekarski | Żywokost rosyjski |
---|---|---|
Kwitnienie | Obfite | Ograniczone |
Wzrost | Umiarkowany | Bardzo silny, wieloletni |
Zastosowanie lecznicze | Tradycyjne, zewnętrzne | Mało znaczące |
Zastosowanie ogrodnicze | Ograniczone | Wybitne jako nawóz potasowy |
Skład mineralny | Zrównoważony | Dużo potasu, mało azotu |
Ilość liści | Mniejsza | Dużo liści, do 4–5 cięć rocznie |
Rozpoznanie i odpowiednie zastosowanie tych dwóch odmian żywokostu pomoże Ci:
Wnioski? Jeśli chcesz zainwestować w jedną roślinę, która będzie Ci służyła latami jako źródło naturalnego nawozu – postaw na żywokost rosyjski. To zielony skarb ogrodnika!
0 Votes: 0 Upvotes, 0 Downvotes (0 Points)