Podgrzyb brunatny (Imleria badia) to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych grzybów jadalnych występujących w polskich lasach. Znany przez dziesięciolecia pod nazwą podgrzybek brunatny, dziś funkcjonuje pod aktualną nazwą naukową Imleria badia, choć dla wielu grzybiarzy jego „dawna” nazwa wciąż brzmi znajomo. To grzyb wyjątkowo często zbierany – nie tylko ze względu na smak i zastosowanie kulinarne, ale również na dużą dostępność i charakterystyczny wygląd, który ułatwia jego rozpoznanie.
Grzybiarze Polska – Dołącz do grupy na Facebook’u.
Kapelusz podgrzybka brunatnego może osiągać nawet do 15 cm średnicy. U młodych owocników ma kształt półkolisty z podwiniętym brzegiem, natomiast u starszych spłaszcza się i często przyjmuje formę niemal płaską. Jego powierzchnia jest naga, gładka, w kolorze ciemnobrązowym lub kasztanowym z możliwym czerwonym odcieniem. Po deszczu może być lekko lepka, co ułatwia jego odróżnienie od innych grzybów z rodziny borowikowatych.
Spód kapelusza tworzą rurki – bladoochrowe do oliwkowożółtych, które przy uszkodzeniu sinieją, co jest cechą wspólną dla wielu borowikowatych. Pory początkowo są białawe, później przybierają barwę żółtą lub żółtozieloną.
Trzon grzyba osiąga do 10 cm wysokości i około 4 cm grubości. Jasnobrązowy, pokryty jest charakterystycznymi, ciemniejszymi pręgami. U młodych osobników jest pękaty, z czasem staje się cylindryczny. Również trzon sinieje po uszkodzeniu – zmieniając kolor na ciemnoniebieski.
Miąższ jest biały, w starszych egzemplarzach lekko żółtawy, twardy i mięsisty, w starszych trzonach zdrewniały. Po przekrojeniu sinieje bardzo delikatnie. Zapach jest przyjemny, a smak łagodny – co czyni go doskonałym składnikiem wielu potraw.
Podgrzybek brunatny występuje od lata aż do późnej jesieni – najczęściej od lipca do listopada. Rośnie głównie w lasach iglastych, szczególnie pod sosnami zwyczajnymi i świerkami pospolitymi, ale można go spotkać również w lasach mieszanych.
Preferuje gleby kwaśne, dobrze przepuszczalne i często pojawia się w miejscach porośniętych mchem, czasem bardzo blisko pniaków. W Polsce jest grzybem bardzo pospolitym, a jego owocniki można spotkać pojedynczo lub w dużych grupach, zwłaszcza po opadach deszczu.
Podgrzybek brunatny to grzyb mikoryzowy i jadalny, niezwykle ceniony przez grzybiarzy i kucharzy. Choć jego smak nie dorównuje borowikowi szlachetnemu, świetnie sprawdza się w sosach, zupach, daniach jednogarnkowych oraz jako składnik marynat. Charakteryzuje się dobrą strukturą, zachowuje jędrność nawet po obróbce cieplnej.
Uwaga: w stanie surowym podgrzybek brunatny jest trujący – należy go zawsze dokładnie ugotować lub usmażyć przed spożyciem.
Młode podgrzybki brunatne można pomylić z goryczakiem żółciowym (Tylopilus felleus), który ma bardzo gorzki smak, a jego spożycie – mimo że nie jest śmiertelne – powoduje silne zaburzenia trawienne. Próba smakowa (bez połykania) pozwala na jego odróżnienie.
Z kolei starsze egzemplarze mogą przypominać piaskowca kasztanowatego (Gyroporus castaneus), który ma pusty w środku trzon i jego miąższ nie sinieje po przecięciu – w przeciwieństwie do podgrzybka brunatnego.
Cechy | Opis |
---|---|
Kapelusz | Do 15 cm średnicy, gładki, ciemnobrązowy, kasztanowy, często lepki po deszczu |
Rurki | Bladoochrowe do żółtozielonych, sinieją przy uszkodzeniu |
Trzon | Do 10 cm, jasnobrązowy z ciemniejszymi pręgami, sinieje przy uszkodzeniu |
Miąższ | Biały lub żółtawy, twardy, po przekrojeniu lekko sinieje |
Występowanie | Lasy iglaste i mieszane, od lata do późnej jesieni |
Status | Jadalny, ale surowy jest trujący |
1. Czy podgrzybek brunatny jest jadalny?
Tak, to grzyb jadalny, bardzo ceniony w kuchni. Należy go jednak poddać obróbce termicznej, ponieważ surowy jest trujący.
2. Jak odróżnić podgrzybka brunatnego od goryczaka żółciowego?
Goryczak ma bardzo gorzki miąższ i różową siateczkę na trzonie – podgrzybek nie ma tak intensywnej goryczy, a siateczki brak.
3. W jakich lasach rośnie podgrzybek brunatny?
Najczęściej występuje w lasach iglastych – szczególnie pod sosnami i świerkami.
4. Czy podgrzybek brunatny sinieje po uszkodzeniu?
Tak, rurki, trzon i miąższ delikatnie sinieją po przekrojeniu lub dotknięciu.
5. Czy można jeść starsze podgrzybki?
Tak, ale należy upewnić się, że nie są przejrzałe lub zasiedlone przez larwy.
6. Jakie są najlepsze sposoby przygotowania podgrzybków brunatnych?
Nadają się do sosów, zup, duszenia, smażenia, a także do marynowania.
7. Czy można suszyć podgrzybki brunatne?
Tak – to jeden z lepszych grzybów do suszenia, zachowuje aromat i strukturę.
8. Kiedy najlepiej zbierać podgrzybki?
Po deszczach, od lipca do listopada, szczególnie w ciepłe i wilgotne dni.
9. Czy podgrzybki mogą zawierać pasożyty?
Tak, jak wszystkie grzyby – warto je dokładnie obejrzeć przed przygotowaniem.
10. Czy podgrzybek brunatny ma jakieś właściwości zdrowotne?
Zawiera białko, błonnik i minerały, ale nie jest traktowany jako grzyb leczniczy.
0 Votes: 0 Upvotes, 0 Downvotes (0 Points)