Gołąbek zielonawy (Russula virescens), znany też jako surowiatka, surojadka zielonawa lub siwek, to jeden z najcenniejszych i najsmaczniejszych grzybów jadalnych w polskich lasach. Doceniany przez grzybiarzy za delikatny smak i chrupką konsystencję, gołąbek ten bywa niestety mylony ze śmiertelnie trującym muchomorem zielonawym, zwanym potocznie sromotnikiem. Dlatego jego rozpoznanie wymaga szczególnej uwagi i znajomości cech morfologicznych.
Dołącz do grupy GRZYBIARZE POLSKA na Facebook’u.
Kapelusz gołąbka zielonawego początkowo ma formę kulistą, jednak z czasem rozpościera się, przybierając bardziej płaski kształt z delikatnym wgłębieniem pośrodku. Jego kolorystyka jest zróżnicowana – może przybierać barwy od szarozielonej, przez zielononiebieską, aż po oliwkową. Cechą wyróżniającą jest charakterystyczne kostkowate spękanie powierzchni kapelusza – przypominające mozaikę lub siateczkę. Skórka łatwo się zdziera do około połowy promienia kapelusza. Blaszki są białawe, gęsto ułożone, kruche, a trzon masywny i biały, często z lekko zielonkawym nalotem.
Gołąbka zielonawego spotkać można od czerwca do października, najczęściej w lasach liściastych i mieszanych. Preferuje stanowiska pod dębami, bukami i brzozami – drzewami, z którymi tworzy mikoryzę, czyli symbiotyczną współpracę polegającą na wymianie składników odżywczych. Najlepiej rośnie na glebach wapiennych lub gliniastych, dobrze nasłonecznionych, choć czasem pojawia się także na skraju lasu czy wśród leśnych ścieżek.
Gołąbek zielonawy to grzyb wyjątkowo ceniony w kuchni. Można go jeść na surowo (po odpowiednim oczyszczeniu), co odróżnia go od większości grzybów. Jego miąższ jest kruchy, delikatny, łagodny w smaku, bez gorzkiego posmaku, który często cechuje inne gołąbki. Doskonale nadaje się do smażenia, duszenia, marynowania czy przygotowywania past. Grzyb ten nie czernieje ani nie sinieje po przecięciu, co jest dodatkowym wyróżnikiem w porównaniu do niektórych trujących gatunków.
Mimo że gołąbek zielonawy ma wiele wyróżniających go cech, bywa mylony z muchomorem zielonawym (sromotnikowym), który jest śmiertelnie trujący. Muchomor ten ma jednak zupełnie inną strukturę blaszki, obecność pochwy u podstawy trzonu oraz brak charakterystycznego kostkowania kapelusza. Niemniej jednak, osoby początkujące powinny zachować szczególną ostrożność – nawet doświadczeni grzybiarze niekiedy mają wątpliwości przy zbiorach.
Cecha | Opis |
---|---|
Okres występowania | Od czerwca do października |
Siedlisko | Lasy liściaste i mieszane, szczególnie pod dębami, bukami i brzozami |
Rodzaj gleby | Wapienna, gliniasta |
Kapelusz | Szarozielony, oliwkowy, z charakterystycznym kostkowatym spękaniem |
Trzon | Biały, masywny, bez pierścienia |
Blaszki | Białe, gęsto ułożone |
Jadalność | Jadalny, bardzo smaczny |
Możliwość pomyłki | Muchomor zielonawy (śmiertelnie trujący!) |
Czy gołąbek zielonawy jest bezpieczny do spożycia?
Tak, ale tylko jeśli jest właściwie rozpoznany. Należy go odróżnić od muchomora sromotnikowego, który jest śmiertelnie trujący.
Jak odróżnić gołąbka zielonawego od muchomora zielonawego?
Gołąbek ma kostkowany kapelusz i brak pochwy u podstawy trzonu. Muchomor ma gładki kapelusz, pochwy i często bardziej oliwkowy kolor.
Czy można jeść gołąbka na surowo?
Tak, to jeden z niewielu grzybów jadalnych, które można spożywać na surowo – choć tylko po dokładnym oczyszczeniu i w niewielkiej ilości.
Gdzie najczęściej występuje gołąbek zielonawy?
W lasach liściastych i mieszanych, szczególnie pod dębami i bukami.
Jak przygotować gołąbka zielonawego w kuchni?
Można go smażyć, dusić, marynować lub dodawać do sałatek – szczególnie chrupiący jest na surowo.
Czy gołąbek zielonawy ma gorzki smak?
Nie – jego smak jest łagodny i delikatny, bez goryczki.
Jakie są najważniejsze cechy kapelusza?
Zielonkawy kolor z mozaikowym spękaniem, często z wgłębieniem na środku.
Czy gołąbek zmienia kolor po przecięciu?
Nie – miąższ pozostaje biały, nie sinieje ani nie ciemnieje.
Czy gołąbek zielonawy występuje masowo?
W niektórych regionach Polski występuje obficie, szczególnie w ciepłe, wilgotne lata.
Czy można go mrozić lub suszyć?
Najlepiej spożywać świeżego. Suszenie nie wpływa dobrze na jego konsystencję, ale można go mrozić po blanszowaniu.
1 Votes: 1 Upvotes, 0 Downvotes (1 Points)